در بسياري از برنامه‌هاي آشپزي تلويزيون ديده مي‌شود که آشپز براي نشان دادن توجه‌اش به سلامت مواد غذايي از روغن زيتون براي سرخ کردن استفاده مي‌کند؛ حال آنکه روغن زيتون اصلا روغن سرخ‌کردني نيست.
اگر مي‌بينيد که در کشورهاي مديترانه‌اي از روغن زيتون براي سرخ کردن استفاده مي‌کنند، اين کار فقط در حد يک تفت مختصر است و چند دقيقه هم بيشتر زمان نمي‌برد و مانند ما اين همه مواد غذايي را سرخ نمي‌کنند. البته کيفيت روغن زيتون هم مهم است؛ اين که از چه نوعي است و چه ويژگي‌‌هايي دارد حايز اهميت است و بايد به آن توجه کرد.

چنانچه حرارتي که به روغن زيتون داده مي‌شود، بالاي 250 درجه سانتي‌گراد باشد، اسيدهاي چرب آن به نوع ترانس تبديل شده و در نتيجه سرطان‌زا خواهند بود. در نتيجه بايد تا آنجا که ممکن است از روغن زيتون جهت سرخ‌کردن‌هاي سنگين استفاده نکنيد؛ مگر اين که سرخ کردن ماده غذايي در حد يک تفت کوتاه باشد و درجه حرارت آن از 200 درجه سانتي‌گراد بيشتر نشود و زمان تفت دادن نيز بيش از چند دقيقه طول نکشد زيرا همان‌طور که بارها و بارها گفته‌ايم روغن زيتون روغني نيست که بتواند حرارت بالا را تحمل کند و در نتيجه مي‌سوزد و طعم غذا را عوض مي‌کند. اما براي مصارف پختني مي‌توان از آن استفاده کرد؛ به عنوان نمونه، مي‌توان آن را داخل خورش يا روي برنج ريخت.
بنابراين توصيه مي‌کنم براي سرخ‌کردن موادغذايي از روغن‌هاي مخصوص سرخ‌ کردن که در بازار موجودند، استفاده کنيد؛ روغن‌هايي که نه جامدند، نه مايع و حين توليد، پروسه صنعتي مخصوصي را طي مي‌کنند تا در برابر حرارت‌هاي بالا مقاوم شوند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: